Αυτή την Τετάρτη 27/4/11 στον indieground radio μέσα από τον Azrael η διαδρομή ξεκινά από αγωνιώδεις σκοτεινές εικόνες με την όραση να βαραίνει δυσσάρεστα με απώτερο στόχο και σκοπό να ανοίξει εκείνη η είσοδος είτε είναι πόρτα είτε κάτι παρεμφερές σε εκείνη προκειμένου να διαδραματίσει το φως τον ανατρεπτικό ρόλο που πολλές φορές αναλαμβάνουν και τα ξαφνικά γέλια μέσα σε συζητήσεις με βαριά,σχεδόν καφκική ατμόσφαιρα.Το σκοτάδι εμπεριέχει μέσα του την απορία,το γιατί και τη μοναξιά,η τελευταία ειδικότερα ως κοντινός συγγενής της προσευχής αναπόφευκτα εξελίσσεται αυτή την εβδομάδα ως ο επόμενος σταθμός σε μία διαδρομή χωρίς κενά.
Οι λόγοι που σπρώξανε το άτομο στο να αρνείται το ποιός ήταν και να υιοθετεί μία στάση σχεδόν κατατονική απέναντι στις γύρω του αντιδράσεις και εξελίξεις,η σκληρή δοκιμασία του να δεχθούμε στον ίδιο μας τον εαυτό ότι όσο ενδόμυχα θρηνούμε κάτι,οι γιορτές θα είναι κάτι ξένο και το να τις τιμήσουμε μία υπέρβαση, ο εχθρός που έρχεται βαδίζοντας με χάρη διαβολικά ευλογημένη,η απελπισμένη απολογία προς τον μέσα γίγαντα που υποβόσκει ακόμη και μας κρατάει ζωντανούς αλλά και μας βαραίνει στη σκέψη ταυτόχρονα,η έντεχνη απομάκρυνση από εκείνους που δεν πρέπει να βαρύνουν με τη σειρά τους βλέποντας την κατιούσα να παίρνει σάρκα και οστά.Στο πλαίσιο της κορύφωσης της δύσκολης στιγμής,η συνεχής αναπαραγωγή μίας κασέτας η οποία δεν εννοεί να λιώσει και ερεθίζει τους οφθαλμούς με τρόπο επίπονο,κυρίως εάν πρόκειται για τν πρώτη φορά που σε επισκέπτεται προκειμένου να σου μάθει ότι και οι ήττες και οι γροθιές όπως και οι υπερήφανες στιγμές,καμιά φορά δεν γνωρίζουν γήρανση.
Εκεί όμως καραδοκεί και η άρνηση που έρχεται πριν την τελευταία στροφή πριν ακινητοποιηθούμε τελείως όντας τυλιγμένοι στις ταινίες της κασέτας εκείνης.Τύμπανα που καλούν για μία αντιδραστική τελετή,έστω και αν εκείνη μέσα από το τόσο δυσμενές φαντάζει σε πρώτη επαφή σαν κάτι διαδικαστικό που συμβαίνει τίμης ένεκεν.Εάν πραγματικά διαβούμε το μονοπάτι που από τη γέννηση του προορίζεται πάντοτε για αποκλειστικά μοναχικές πορείες,τότε μελίγη τύχη εμφανίζεται εκείνος ο ''ιδανικός ξένος'' με τον φανό που ακτινοβολεί μία ενέργεια ούτε κοντά στο κίτρινο του φωτός ούτε και στο κόκκινο της επιθυμίας,αλλά στο ολόλευκο,γιατί πρέπει να είναι κοντά στο μαύρο που προηγήθηκε,είναι οι μνήμες πάντα ο δικός του φώσφορος.
Εδώ όλα είναι παράξενα.νόμιζαμε ότι είχαμε μάθει και μάλιστα με τον πιο σκληρό τρόπο τι εστί υπομονή,όμως για να το τεκμηριώσουμε,ακριβώς τώρα που τελείωσε θα πρέπει να αντλήσουμε όση και πριν και ίσως να την πολλαπλασιάσουμε.Θα χρειαστούν οι αρετές του λύκου για να επέλθει η βεβαίωση ότι ο ξένος είναι στα αλήθεια σύμμαχος και όχι το εχθρικό της υπόστασης του λύκου που αναφέρθηκε.Εάν μπορείς να καταφέρεις να μην συμβαδίσουν οι αναπνοές σου με την ατελείωτη χαρά σου και τις περιορίσεις σε μικρές και συνεχείς,ίσως στεφθείς εφτάψυχος.
Αύριο λοιπόν,Τετάρτη 27/4/11 ώρα 12:00-14:00 @ http://indiegroundradio.com/ ,με electrogoth,gothic,industrial και όλα τα σκοτεινά υβρίδια στο καθιερωμένο κράμα του τότε με του τώρα και του...σκοτεινού με το προφανές,από τους συναγερμούς των Schwarze Fragment και των ΧΖΧ μέχρι το παρόν που δηλώνει ο Alexander Veljanov και το λάβαρο μίας σκοτεινής-έστω- νίκης από τους In Strict Confidence.
Επάνω εικόνα:Gilda Dent by Tim Sale (Τελευταίο τεύχος ''The Long Halloween''-DC Comics)
Κάτω εικόνα:Green Lantern's Light(Τον Ιούλιο του 2011 αναμενουμε κινηματογραφική μεταφορά)
No comments:
Post a Comment