Πρώτη σκέψη ήταν να χωρέσει σε αυτό το πλαίσιο όλη ιστορία απο το 2006 και κάποιο νησί όπου και ξεκίνησαν μέχρι και τον indieground και τη σημερινή μέρα,όμως ίσως είναι καλύτερα να τονιστούν τα βασικά και η συνέχεια να προκύψει σαν ένα μεγάλο παζλ με σκόρπια κομμάτια που θα βρείτε εδώ μέσα και τα οποία προσπαθούν να μάθουν πότε πρέπει να ενωθούν περισσότερο ακόμα και από το πως επιτυγχάνεται αυτή η ένωση.'Ετσι είναι και οι διαφορετικοί,αμφιλεγόμενοι και ευεργετικά σκοτεινιασμένοι ήχοι,όταν τους επιτραπεί να συγκλίνουν εκεί φαίνεται τελικά ότι όπως και στη μουσική έτσι και στο ''όλο'',ότ,ι και να σου είχανε πει εκείνοι,τελικά υπάρχει ένα σημείο στο οποίο όλα τέμνονται και το μέσα σου εκρίνει ουσίες πρωτόγνωρες.Η αίσθηση του χρόνου θα χαθεί και εκείνη για λίγο κάποια στιγμή αλλά θα το ζητήσει ενδόμυχα στα αλήθεια πρώτα προκειμένου να τα καταφέρει.Άλλωτε θα γίνεται με κέντρο τους ήχους και άλλωτε οι ήχοι δεν θα είναι πάρα μόνον η αφορμή.Για να φτάσουμε σε όλα αυτά,είτε αυτό έγινε το 2006 είτε το 2008 είτε το 2010 είτε ακόμα προσμονούμε δικαίωση,προυποτίθεται όπως η αίσθση του χρόνου θα ζητήσει η ίδια εξάλειψη και θα το κάνει με ειλικρίνεια,έτσι και εμείς να διαπιστώσουμε πρώτα ότι οι λογικές αισθήσεις και αντιστάσεις κάποια στιγμή πρέπει να υποχωρήσουν και να δεχτούν ότι τελικά όντως είναι ιδανικό ενίοτε να παίξεις ξεχνώντας για λίγο ποιό είναι το αντικειμενικά σωστό και ποιό όχι.Ελεύθεροι και από τα παραπάνω να κρατήσετε όσα θέλετε,εμείς το μόνο που μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε για την ώρα είναι ότι κάθε Τετάρτη 12:00-14:00 στον Indieground Online Radio αγγίζουμε το κράμα του τότε με του τώρα και του...σκοτεινού με το προφανές.Εκεί τα σκοτεινά,κάτα πολλούς γοτθικά υβρίδια ξετυλίγουν πτυχές από οντότητες,ιστορίες ξεχασμένες,ιστορίες για τη δύναμη και την περηφάνεια έως τις ώρες που η εμπιστοσύνη είναι μόνο στο νοητό πρόσωπο του τοίχου το δωματίου σου και από τους καυτούς ψιθύρους του είναι για κάτι παραπάνω μέχρι και το...τέλος...

Monday 16 May 2011

M:for Mask & M for Mentality


Ζυγώνει η ώρα για την οποία προηγήθηκε ως εδώ μία ολόκληρη προετοιμασία,στη σκέψη της οποίας μειώθηκε η οξύτητα της ρουτίνας και της νηστείας της αναμονής.Είτε προετοιμάστηκαν όσο έπρεπε είτε όχι,όλοι έχουν ένα κοινό σημείο.Όλοι θα ανεβάσουν σφυγμό καθώς θα αρχίσουν να αισθάνονται μία κατάσταση τόσο καινούργια και η οποία όπως συνηθίζουμε να λέμε αποτελεί ''μία κατηγορία μόνη της''.


Κάποιοι συνδυάζουν δύναμη και εμπειρία και καταφέρνουν να ξεγελούν τις ψυχολογικές τους ορμόνες για την υπόσταση της κατάστασης.Για αυτούς οι παλμοί είναι ίδιοι με τα προηγούμενα στάδια,υπάρχουν στιγμές που βλέποντας τους οι τρίτοι θα αναρωτιούνται εξοργισμένοι εσωτερικά αν ευθύνονται μαγικά κόλπα και βοτάνια για το άπταιστο του θεάματος που ξετυλίγεται εμπρός τους.Άλλοι φοράνε τα καλά τους,δίνοντας ώθηση στο έξω να ακολουθήσει το διαφορετικό του γύρω.Κάποιοι αγγίζουν το βαθμό της υπερβολής και άλλοι ως πιο σοφοί απλώς τονίζουν και επισημαίνουν όσα πρέπει.Πολλοί αν και με τις καλύτερες των προθέσεων έγιναν άκρως αλλαζονικοί και δεν υπολόγισαν το απλό.Δεν υπάρχει αναμέτρηση χωρίς απώλειες.Έτσι,και μόνο στην αίσθηση εκείνη ότι τα γόνατα λύνονται και τρίζουν σαν να ήθελαν να αλλάξουν θέση,αδυνατούν να συγχωρήσουν τους εαυτούς τους και 
ακολουθούν την κάθοδο αδικώντας τον εαυτό τους.Κάποιοι άλλοι θα γίνουν επικύνδυνοι καθώς η κρίση της ιδεολογίας αυτή και η διαπίστωση ότι τα πράγματα είναι λιγότερο ουτοπικά μακριά από την θεωρία ξεκινούν τις κλοπές.Εκεί είναι πολυ δύσκολο να αντιμετωπίσουμε την λιποταξία τους.Από τη μία,ο φόβος της δύναμης ενσωματωμένης σε μορφές που ξαφνικά αλλάξανε πέπλα.Από την άλλη,για κάποιους είναι ακόμη πιο δύσκολο,αφού είναι πραγματικά σαν να βλέπεις όι απλώς φαντάσματα,αλλά έναν κλόουν ντυμένο σε ένα κουστούμι που θυμίζει κάποιον παλιό φίλο.


Μάσκες,ψυχοσυνθέσεις,πίστη,εμπιστοσύνη.Εναλλαγές που χρειάζονται και εγκλείουν όλα αυτά,πόσο μάλλον στοιχεώδη εμπιστοσύνη αφού οι θεωρητικά γνωστοί,έρχονται για να δώσουν κάτι πρωτόγνωρο.Οι επισκέψεις αυτές είναι κάτι διαφορετικό από ένα δίπολο και ένα σχήμα διφορούμενο.Είναι πολλές φορές κάτι διαφορετικό ακόμα και από το κατά πόσο γίνεται λόγος για διχασμένες προσωπικότητες και την αμφιβολία για τον πραγματικό τους εαυτό.Εδώ,έχουμε να κάνουμε τελικά με προεκτάσεις,είτε αυτές κάνουν την εμφάνιση τους για καλό είτε για κακό.


Evils Toy,οι οποίοι σχηματίστηκαν το 1992 με τον καιρό πέρασαν από τις ξεκάθαρες γνήσιες ινταστριαλιακές επιρροές σε μία διάθεση πιο ενεργητική.Ήχος ελαφρύτερος αλλά με πιο γρήγορα τέμπο παραμένοντας όμως επίσης πιστοί στην ψυχή των προηγούμενων άλμπουμ,στο Angels Only! χόρεψαν,''έπαιξαν'' με σύμβολα πίστεως χωρίς ετικέτα και δημιούργησαν μία κατάσταση μεταξύ εδάφους και αέρα,φωτεινού και νουάρ.Για αυτό άλλωστε ένα σχήμα το οποίο από την αρχή κινήθηκε μεταξύ electro και industrial και στη συνέχεια προχώρησε προς το synthpop,θεωρείται επίσης από πολλούς ως ένας electrogoth θρύλος.Η είσοδος εδώ επειτρέπεται μόνο σε αγγέλους και το κομμάτι αυτό είναι μία εκ των ισχυρών αποδείξεων ότι όροι όπως αυτός που έιπαμε προ ολίγου προκύπτουν όχι μόνο μέσα από μόδες και τάσεις,αλλά προπάντων από τις ψυχές των τραγουδιών οι οποίες ταξιδεύουν πιο μακριά από τη μόδα αναιρώντας τον όρο παλαιό,αντικαθιστώντας το με κάτι κλασσικό.




Καταλυτική για την εξέλιξη των Evils Toy ήταν η παρουσία του λεγόμενου Sevren Ni-Arb,ο οποίος από το 1987 είχε ξεκινήσει με τους X Marks The Pedwalk,ένα σχήμα ορόσημο για την post industrial περίοδο και φυσικά για το πρώιμο ebm.Πολλοί,μιλώντας προφασιζόμενοι ταμπέλες χαρακτήρισαν ως περίεργο το ότι ένα συγκρότημα επηρεασμένο από το εν μέρει σοσιαλιστικό πνεύμα του industrial των early 80's βρήκε ανταπόκριση σε μία πολύ μεγάλη γκάμα πιο gothic οπαδών,πόσο μάλλον όταν ο άξονας των στίχων τους ήταν η μεθοδευμένη απόπειρα του ανθρώπου να κάνει την σκοτεινή πλευρά του να λιώσει στο βαθμό που αυτό είναι δυνατόν.


Gothic θα πει διάβαση ανοιχτού τοπίου μετά από την καταχνιά,λευκή στάμπα σε μαύρη μπλούζα.Τίποτα το περίεργο λοιπόν για ένα γκρουπ που συνέδεσε το όνομα του με την πάλαι ποτέ δισκογραφική Zoth Ommog,εταιρία ορόσημο για το ebm.Τον Ιανουάριο του 2010 πραγματοποίησε μία από τις μεγαλύτερες και σπουδαιότερες επιστροφές που είχαμε την τύχη να παρακολουθήσαμε ποτέ,με το άλμπουμ Inner Zone Journey.Με πιο καθαρά φωνητικά από τα συνήθη του παρελθόντος και με την καθιερωμένη τους πιο επιθετική προσέγγιση μαζί με τις βιομηχανικές διακυμάνσεις όπως τις έμαθαν από τους Skinny Puppy,μας λένε μία ιστορία όπου μας παραπέμπει στην αναπόφευκτη διατάραξη που επιφέρουν οι βιολογικές-ψυχικές αλλαγές που επέρχονται με την ηλικία.


Χωρίς μάσκες και χωρίς ντροπή ο δεκαεφτάχρονος συναντάει αυτό που τώρα γράφει το ρολόι σε μία επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος η οποία θέλει μεγάλο θάρρος και για όλους εκείνους που τους έλεγαν πως το ελλάτωμά τους είναι το ότι αρνούνται να ξεχάσουν θα επέλθει η διάρκεια.Δεν ξέρουμε ούτε τεχνικά ούτε και ψυχολογικά που υπάγεται αυτό το τραγούδι,όμως το σίγουρο είναι ότι εδώ διαπιστώνουμε για τα καλά ότι το πιο σημαντικό είναι να μας πείθει πάντοτε κάποιος για τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο βίωσε μία ιστορία πριν αποφασίσει να τη διηγηθεί.Επίσης μιλώντας για έναν άλλο εαυτό,όντως δεν πρόκειται απαραίτα ούτε για διχασμό,ούτε για πολυσχιζοειδείς φιγούρες και οτιδήποτε παράδοξο ακόμη.






Λένε η μεγαλύτερη αμαρτία είναι ο φόβος.Συχνά είτε μας αρέσει είτε όχι αποτελεί τέκνο της ανυπομονησίας.Κόλαση είναι να βλέπεις και να μην αγγίζεις,παίρνοντας ένα δυνατό μάθημα για το που οδηγούν οι ενδοιασμοί.Σε ένα βάδισμα μεταξύ ανθρώπου και ερπετού μία αγχώδης αναζήτηση αξιών οι οποίες κιτρινίζουν απόψε και το βλέμμα εκρίνοντας τη δική του τσουχτερή ομίχλη,έχοντας απομακρυνθεί από το στόχο του θα ψάχνει δεξιά και αριστερά για αξίες με γνώμονα το αντικειμενικό,σε μία ψυχολογία η οποία παραείναι πια μπερδεμένη προκειμένου να καταλήξει σε σαφές πόρισμα για το κατά πόσο έκρινε και αποφάσισε σωστά.


Ποιός να είναι όμως εκείνος που αληθινά αιμοραγεί.Το 2000In Strict Confidence κυκλοφόρησαν το Mistrust The Angels,δίσκος ο οποίος κατάφερε να συνδυάσει τα καθιερωμένα syncopations των INC  με πιο χορευτικά beats προσφέροντας ένα αποτέλεσμα το οποίο μπορεί να ευχαριστήσει όσους χτυπιόντουσαν μετά το 1990 με Front 242 αλλά και όλους εκείνους που είχαν ανάγκη από κάτι πιο σκοτεινό από τους Cruxshadows.Μακριά από θλιμμένα κλισέ,το άλμπουμ με φόντο τα χαρακτηριστικά που προαναφέρθηκαν γνωρίζει πολύ καλά πότε να ανεβάσει παλμούς και πότε να κινηθεί σε χλιαρό νερό.Τα γυναικεία καθαρά και μυστηριακά φωνητικά μαζί με την αιχμηρή χροιά του Dennis Ostermann δίνουν ακριβώς το πνεύμα αυτό,μίας μάσκας που λιώνει όσο πάει και εξαπολύουν άπαντες κατάρες και διαμαρτυρίες χωρίς όμως να βλέπουμε καθαρά αν ο υπεύθυνος είναι ο άγγελος που υπόσχεται αυτό που τελικά φαντάζει στάχτη ή η ανικανότητα της υποτιθέμενης ισορροπίας να βάλει τα πράγματα στη θέση που πρέπει.Μάσκες υπάρχουν πολλές.Προφανές.Λανθασμένο και άδικο αυτομαστίγωμα όμως επίσης.Δεν είναι ένα βήμα πριν το θάνατο κάποιος που έστω και αργά βλέπει την αλήθεια σε όλο της το μεγαλείο και που του έχει απομείνει δύναμη να φωνάξει όλα εκείνα στα οποία υπήρξε μάρτυρας.Κολλημένος στο τζάμι πίσω από το οποίο στέκουν όλα εκείνα που του έμαθαν με βίαιο τρόπο να βλέπει χωρίς να ακουμπήσει,είναι μεγάλη η φωτιά του για να μην καταφέρει στο τέλος να σπάσει με τη θερμοκρασίά της τα γυαλιά και να βγει από τα οστά εκείνο το 50% του είναι το οποίο περίμενε σαν το έμβρυο που ζει  χωρίς να γνωρίζει καν τι είναι αυτό.Συμβολικές στιγμές,δύο φύλα στο χορό της ήττας και της αξιοπρέπειας,στίχοι από δύο κόσμους από ένα θεωρητικά terror industrial σχήμα.Αυτό είναι electrogoth.






Το πολιτικό φόντο ξεθωριάζει συχνά στο βάθος από τα λαμπυρίσματα και τα νεφελώματα των ψυχών και των διακυμάνσεων τους.Όπως όλα αλλάζουν σε βάθος άχρονα και άυλα,έτσι αλλάζουν και καθώς αλλάζουν τα μέρη.Κάποτε στη Μεγάλη Βρεττανία αποκάλεσαν cybergoth την ηλεκτρονική ένδυση της νεκρικής κουλτούρας μέσα από γίγαντες όπως οι Midnight Configuration.Στη Γερμανία και την Αυστρία χρήστηκαν ως μία νέα γενιά darkwave οι Black Heaven,οι Inscape,οι Bleitod και τόσοι άλλοι οι οποίοι τραγούδησαν και εξακολουθούν να τραγουδούν τα μεγάλα που ξεκινούν από μικρά δωμάτια και τα ζεστά καταφύγια που αναζητεί η απόγνωση και η μοναξιά.Στην Ιταλία το 2010 το συγκρότημα σημαία 
για το εγχώριο dark synthpop,οι Pulcher Femina κάνουν λόγο για έναν ιερό πόλεμο,όχι εκείνον που τρομοκρατεί ανά τα χρόνια Δύση και Ανατολή καθώς και τους θεοσεβούμενους και θεοφοβούμενους που κατοικούν και στις δύο μεριές,αλλά περισσότερο συγκινημένο από το μέσα και τις προεκτάσεις του,τη μάχη καλού και κακού εαυτού.Είναι πιο επώδυνη αυτή η διαδικασία από τις παρομοιώσεις των Helium Vola και των Arcana Obscura αλλά δεν έκανε κανένας λόγο για παραμύθια και η φράση το ένα πόδι στον αέρα και το άλλο στο έδαφος σε περίπτωση που χαρακτηρίστηκε χιουμοριστική μάλλον αδικήθηκε δεόντως.κατανοητή και απαραίτητη βέβαια και η μεσαιωνική εκείνη προσέγγιση.Συχνά πάρα πολλοί άνθρωποι στην καθημερινότητα τους για κάποιο λόγο αποκτούν αίσθηση μεταμφίεσης και εκφράζονται σε μία γλώσσα που δεν είναι η μητρική τους,είτε για να γίνουν πιο καυστικοί είτε για να νιώσουν ασφαλείς.









Καταλάβατε έστω και μέσα από μία μερικής και ιστορικά και συναισθηματικά αναφοράς τι είναι electrogoth?Μάλλον όχι πλήρως.Ούτε και εμείς!Αυτό δεν είναι όμως που χρήζει την μουσική αυτή προσέγγιση αληθινή...;Μία ελαφρά αμφιβολία που σε πολλά άλλα μουσικά ιδιώματα δεν υπάρχει.Εδώ οι ψυχές θα χορέψουν με όλα.Με τη δυστυχία τους,με την σύγχυση τους,με τη χαρά τους,με την γαλήνη τους και πολλές φορές θα το κάνουν χωρίς καν να παρατηρηθούν κινήσεις από τα πάνω και κάτω άκρα.


Για αυτό ακριβώς το λόγο και με την ελπίδα ότι γεννήθηκε στη δική σας ψυχή η επιθυμία να εξερευνήσετε ένα μουσικό-ιδεολογικό εύρος με πολλές υποκατηγορίες και κοινό σημείο ''λιχουδιές'' παρασκευασμένες από απροσδιόριστα υλικά και τις εντολές από το προσκήνιο(στην παρούσα φάση τουλάχιστον) θα σας χαιρετήσουμε για την ώρα με ένα συγνώμη για το εσκεμμένα ελλειπές σκιαγράφημα όσων συζητήσαμε και τα εξής:


-Το γράμμα ''Μ'' με προέλευση το ελληνικό αλφάβητο αποτελεί επικέντρωση και σημείο αναφοράς που προκύπτει έπειτα από μία πορεία με αρχή,μέση και ολοκλήρωση.


-''λέγεται ότι φορώντας μία μάσκα αλλάζει η ταυτότητα καθώς και οι ιδιότητες ενός ανθρώπου,επειδή,η υποτειθέμενη εμφάνιση διατηρείται για να επηρεάσει την εσωτερική φύση εκείνου(του ανθρώπου),αλλά και να αφομοιωθεί στο σύνολο το οποίο αρχικά αντιπροσωπεύει μόνον η μάσκα.''(Encyclopedia Of Magic And Superstition)


-σε όλους αρέσει να υπάρχει η στιγμή υπ αριθμόν ένα στο καλαντάρι τους.Συν αυτού,χωρίς προπάτορα δεν υπάρχουν ψυχές και χωρίς το παρακάτω τιτάνιο σχήμα και το τραγούδι αυτό,ίσως να μην κάναμε τη συγκεκριμένη συζήτηση σήμερα.















4 comments: